Rozdział 1.

|| Perspektywa Lou ||

Tak się cieszę, że Kate w końcu wyprowadzi się od stryja. Tak za nią tęsknię, w końcu nie widziałem jej prawie 4 lata. Listami i SMS-ami Kate wysyłała mi swoje zdjęcia. Tak bardzo się zmieniła, boję się, że mógłbym jej nie poznać.

-Chłopaki?

-Co? - powiedzieli prawie jednym głosem.

-Zgodzicie się, żeby... A z resztą nieważne.

-Żeby...? - spytał ciekawy Harry

-Żeby Kate z nami zamieszkała?

-Taaak!!!!! - Harry skakał po całym salonie jak opętany

-Kto to Kate?

- Moja młodsza siostra.

- A ile ma lat?? - Harry miał iskierki w oczach

- Z tego co pamiętam to niedługo 18. Ale Hazz, odpuść sobie, nie masz u niej szans.

-Szkoda...

-To jak? - spytałem, żeby się upewnić

-No nie wiem. Czy nie jest za młoda?

- Liam, dla ciebie byłaby za młoda nawet po 40-stce - zaczął śmiać się Zayn

|| Perspektywa Kate ||

Spakowana byłam w blisko 6 walizek przepełnionych po brzegi.

-Kate, pozwól na chwilę - usłyszałam z dołu, po czym zeszłam do wujka.

- Tak?

-Wiem, że traktowałem cię okropnie i chciałbym cię za to przeprosić.Weź to, proszę - podał mi kopertę z wieloma banknotami.

-Wujku, ja wiem... Ale nie mogę tego przyjąć.

-Zbierałem to specjalnie dla ciebie.

-No dobrze - przewróciłam oczami.

Usłyszałam budzik. 5.30. Ubrałam się, zjadłam śniadanie, wzięłam walizki, pożegnałam się z wujkiem i razem z portierem wyszłam z apartamentu. Taksówką dojechałam na dworzec. Tak, jechałam pociągiem. Dlaczego? Najzwyczajniej w świecie bałam się...

_________________________

Przepraszam za błędy xxx

Mam nadzieję, że nie ma ich za dużo.

Wiem, że strasznie krótki, ale jak to się mówi "lepszy rydz niż nic"

Czytasz=komentujesz

nawet uśmiechnięta buźka czy serduszko. 

Nie wiecie jak komentarze dają motywację do pisania.

Pozdrawiam xx